چکیده

اله به بررسی معنای ریشهٔ ک-ف-ر در قرآن می‌پردازد و در درستیِ رایج‌بودن ترجمهٔ اسم «کافر» به‌صورت "infidel" (کافر به معنای بی‌ایمان یا دشمن ایمان) تردید می‌کند. نویسنده بر ضرورت تمایز میان فعل اصطلاحی کفر بـِ (kafara bi-)، که واقعاً به معنای «انکار کردن» یا «ایمان نیاوردن» است، و صورت لازمِ سادهٔ فعل «کفر» و اسم‌های مشتق از آن تأکید می‌ورزد؛ چراکه این اَشکال در قرآن در معانی بسیار متنوعی به‌کار رفته‌اند. این چندمعنایی از خلال قرائت‌های سیاق‌محور از آیات قرآن بررسی می‌شود. استدلال مقاله این است که اسم «کافر»، برخلاف فعل «کفر»، فقط در مورد پیروان «شرک سنتی» به‌کار رفته و در مورد یهودیان و مسیحیان به‌شکل مستقیم و بدون قید به‌کار نرفته است. همچنین احتمال تأثیر مفاهیم یونانی و لاتینی بر واژهٔ عربی «کفر» نیز مطرح می‌شود.

خلاصه ماشینی مقاله

موضوعات کلیدی و ایده‌های اصلی

چندمعنایی ک-ف-ر: ریشه ک-ف-ر معانی متعددی در قرآن دارد، از جمله "رد کردن"، "ناسپاسی"، "شورش" و "تجدید". این پیچیدگی غالباً در ترجمه‌ها نادیده گرفته می‌شود.

تمایز بین افعال: مقاله بر اهمیت تفاوت بین فعل عبارتی کفر ب و فعل ساده کفر تأکید می‌کند و استدلال می‌کند که این تمایز برای درک کاربردهای مختلف ک-ف-ر در قرآن ضروری است.

تأثیر زبان‌های دیگر: نویسنده بحث می‌کند که چگونه دو زبانی بودن و تعاملات با فرهنگ‌های یونانی و لاتین ممکن است بر معانی ک-ف-ر تأثیر گذاشته و منجر به تفسیرات متنوع آن در قرآن شده باشد.

تحلیل متنی: از طریق آیات خاص قرآنی، کول نشان می‌دهد که معانی ک-ف-ر به طور قابل توجهی بسته به زمینه متفاوت است و معمولاً بیشتر به رفتارهای اجتماعی و اخلاقی اشاره دارد تا بی‌باوری مطلق.

رابطه با بت‌پرستی: اصطلاح کافر به‌طور نزدیک با اعمال بت‌پرستی مرتبط است و قرآن غالباً این باورها را نقد می‌کند در حالی که به این نکته اشاره می‌کند که بت‌پرستان اشکال خاصی از ایمان دارند.

نکات کلیدی و نکات برجسته

مسائل ترجمه: بسیاری از مترجمان نتوانسته‌اند ظرافت‌های ک-ف-ر را به درستی منتقل کنند و غالباً آن را به "بی ایمان" کاهش می‌دهند که به معنای وسیع‌تر آن بی‌توجهی می‌کند .

زمینه فرهنگی: ارجاعات قرآن به بت‌پرستان و بت‌پرستی ریشه در محیط تاریخی و فرهنگی اواخر دوران باستان دارد، جایی که ادیان سنتی با باورهای نوظهور یکتاپرستی همزیستی داشتند .

پیامدهای اخلاقی: قرآن کفر را با ناهنجاری‌های اخلاقی معادل می‌داند و نشان می‌دهد که افرادی که به عنوان کافر شناخته می‌شوند ممکن است هنوز به سیستم‌های دینی خود ایمان داشته باشند، اما در اعمالی مشغول هستند که نادرست یا فاسد تلقی می‌شود.

ظرافت‌های الهیاتی: مقاله استدلال می‌کند که قرآن یهودیان و مسیحیان را به سادگی کافر نمی‌داند و نشان‌دهنده رابطه‌ای پیچیده‌تر با این گروه‌ها است .

نتیجه‌گیری نهایی: کول نتیجه می‌گیرد که درک چندمعنایی ک-ف-ر برای تفسیر دقیق قرآن ضروری است، زیرا بیشتر درباره دینامیک‌های اجتماعی و ارزیابی‌های اخلاقی صحبت می‌کند تا صرفاً بی‌باوری .

دریافت مقاله از اینجا